«Կրթությունը մեր հասարակության մեջ համարվում է առաջնային գործոններից մեկը, բայց մյուս կողմից պետական քաղաքականությունը հանրային ֆինանսների առումով ուղղված է նրան, որ Հայաստանն իր համախառն ներքին արդյունքի մեջ կրթության ծախսերն իջեցնում է նույնիսկ 2 տոկոսից էլ ցածր»,- լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց Կրթական քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ Վահրամ Սողոմոնյանը:
Նախաձեռնությունը մտահոգված է ՀՆԱ-ի նկատմամբ կրթության ֆինանսավորման բավականին ցածր՝ 2.34% ցուցանիշով և ավելին՝ այդ ցուցանիշը մինչև 2020թթ. 1.85% նվազեցնելու միտումով, որը նախատեսվում է ՀՀ կառավարության 2018-2020թթ. կարճաժամկետ ծախսերի ծրագրով:
«Վտանգավոր ցուցանիշ է»,- ընդգծեց Վ. Սողոմոնյանը՝ հղում անելով ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի վիճակագրության ինստիտուտի աղյուսակին, որտեղ Հայաստանը 158 երկրների շարքում 2.34% ցուցանիշով գտնվում է 136-րդ տեղում, իսկ երեք տարի անց կհայտնվի այդ աղյուսակի վերջին տասնյակում:
Վ. Սողոմոնյանն առաջարկեց, որ Հայաստանի կառավարությունն առաջիկայում իր բյուջետային քննարկումների ժամանակ որպես նպատակակետ ընտրի ՀՆԱ-ում կրթական ծախսերը հասցնել 3 տոկոսի, իսկ ավելի հեռավոր նպատակ սահմանել 4,5 տոկոսը: Նա նշեց, որ այդ գումարները պետք է ուղղվեն՝ բոլոր համայնքներում դպրոցները, մանկապարտեզները լինեն ամենաբարվոք հաստատությունները, լուծեն մատչելիության խնդիրները, մանկապարտեզները ողջ երկրում լինեն անվճար:
Հանրային քաղաքականության ինստիտուտի տնօրեն Արևիկ Անափիոսյանն ասաց, որ կրթության ծախսերի նվազումը բացասական ազդեցություն կունենա կրթության զարգացման վրա:
Ըստ նրա, Տնտեսական զարգացման և համագործակացության կազմակերպությունը նշում է, որ կրթության ոլորտում ներդրումներ կատարելը երկու դրական փոփոխությունների է բերում, կրթված հասարակությունը և կրթված անհատը կարողանում է ավելի բարձր աշխատավարձով աշխատանք ունենալ, ինչը նպաստում է տնտեսության զարգացմանը, իսկ տնտեսության զարգացման հետ անմիջականորեն կապված է գիտության զարգացումը, կրթության ոլորտում ներդրումները բերում է նաև սոցիալական արդյունքի, ստեղծում է մի հասարակություն, որը պատրաստ է սոցիալապես ավելի ներգրավել հասարակական աշխատանքներում, կամավորության սկզբունքով աշխատանքներ իրականացնել:
Նա ընդգծեց, որ, հետազոտությունների համաձայն, կրթված անձը հնարավորություն է ունենում դուրս գալ աղքատության շղթայից. «Եթե պետությունը նպատակ է հռչակում աղքատության հաղթահարումը, դրան զուգահեռ նվազեցնում է կրթության ոլորտի ֆինանսավորումը, ապա այդ նպատակը ի չիք է լինում, ուղղակի ձևական բնույթ է կրում»:
11:13
10:42
10:25
10:17
10:02
09:47
09:36
09:27
09:15
09:01
17:23
17:08
14:33
14:02
13:49
13:23
13:09
12:31
12:13
11:52
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:47
09:27
09:15
09:01
09:16
09:01
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26