Վարչապետը կլինի այն անձը, որը կունենա ՌԴ-ի դաբրոն եւ չի ունենա արեւմուտքի վետոն․ քաղտեխնոլոգ

06.11.17 | 22:01

Նոյեմբերի 5-ին կայացած ՏԻՄ ընտրությունները, քիչ է ասելը, թե չառաջացրեցին որեւէ ոգեւորություն հասարակական-քաղաքական շրջանակներում։ ՏԻՄ ընտրություններին մասնակցել-չմասնակցելու մասին դեռ ավելի վաղ հրաժարվում էին խոսել խորհրդարան մուտք չգործած քաղաքական ուժերը՝ համարելով դա անիմաստ մի երկրում, որտեղ իշխող կուսակցությունը տարիներ շարունակ առանց լուրջ խոչընդոտների վերարտադրվում է։ Մեր հարցերին պատասխանում է քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը։

-Նախկինում ՏԻՄ ընտրություններին մասնակցում էին նաեւ ընդդիմադիր քաղաքական ուժեր, նրանցից ոմանք ընտրվում էին համայնքի ղեկավար։ Այժմ իշխող ՀՀԿ-ից բացի ՀՅԴ-ն եւ «Բարգավաճ Հայաստանը» առաջադրեցին համայնքի ղեկավարի թեկնածուներ։ Ըստ Ձեզ՝ ինչո՞վ էր պայմանավորված հանրային այն ապատիան, որ կար նոյեմբերի 5-ին ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ։

-Ընդդիմադիր ուժերը չմասնակցեցին ՏԻՄ ընտրություններին շատ պարզ պատճառով․ Հայաստանում այլեւս գոյություն չունի ընտրությունների ինստիտուտ։ Այդ ինստիտուտը մահացավ այս տարվա ապրիլի 2-ին տեղի ունեցած ԱԺ ընտրությունների ժամանակ, երբ, ինչպես մամուլն էր նշում, գումարով քվեարկողների թիվը անգամ մայրաքաղաքում գերազանցեց գումարով չքվեարկողների թվին։ Իսկ դա նշանակում է, որ ընտրությունների ինստիտուտը դադարում է գոյություն ունենալ։ Իսկ եթե չկա ընտրություն, ապա ինչո՞ւ մասնակցեն։ Նման միջոցառմանը մասնակցելն էլ ընդդիմադիր ուժերը նպատակահարմար չգտան։ Սա՝ ստրատեգիական տեսակետից։ Իսկ եթե նայենք տակտիկական տեսակետից, ապա ընդդիմադիր ուժերը պետք է նախորդ հինգ տարիների ընթացքում փորձեին ազդեցիկ լինել եւ այլընտրանք առաջարկել։ Բայց քանի որ նրանք անցած 4-5 տարիների ընթացքում ոչինչ չարեցին, ապա, բնականաբար, նման միջոցառմանը մասնակցելն իմաստազրկվում է։ Երրորդ՝ հասարակությունն այսօր պայքարում է արտագաղթելով եւ իր ապագան չի կապում մեր երկրի հետ։ Նման պայմաններում խիստ դժվար է գործողություններ իրականացնելը։ Մյուս պատճառն այն է, որ փոքր համայնքներում դեր է կատարում ոչ թե կուսակցական գործոնը, այլ ծանոթ-բարեկամ-խնամի գործոնը։ Նման պայմաններն ավելի են բարդացնում ընտրությունների անցկացումը։

Շարունակությունը՝ սկզբնաղբյուրում