Դիրքերում զինվորների հետ նստած ենք, թշնամու ուղղաթիռը խոցած զինվորը պատմում է դեպքի մասին , նրա խոսքը շարունակում է թշնամու 3 տանկ ոչնչացրած զինվորը, հաջորդը պատմում է թե ինչպես ազատագրեցին գրաված դիրքը ու այսպես ամեն մեկը մի պատմություն է պատմում: Հանկարծ դիրք է գալիս կոչումով մայոր մի սպա, ջերմ բարևում է բոլորիս, որպիսություն հարցնում և միանում մեր խոսակցություններին: Գումարտակի հրամանատարի տեղակալն էր: Մի քանի րոպե անց զինվորները նրա մեքենայից մեծ տոպրակներ են իջեցնում , տոպրակները թափանցիկ էին և երևում էր , որ մեջը ուտելիք , հյութեր և քաղցրավենիք է : Մտածեցի ՝ երևի մի բարի մարդ առել և պարոն մայորի հետ ուղարկել է տղաներին: Բայց չդիմացա ու հարցրեցի՝ պարոն մայոր , էդ բանակը արդեն Ջերմուկա ստանու՞մ: Պարոն մայորը ժպտալով պատասխանեց՝ չէ հա, ես եմ առել, եկել էի տղերքին տեսնեմ , ասի հետս մի երկու բան բերեմ: «Մի երկու բանը» մի քանի մեծ ցելաֆոնով ուտելիքներն ու հյութերն էին, որ զինվորները մինիմում մի երկու օր կուտեն: Հետո արդեն պետքա պարզվեր , որ պարոն մայորը շաբաթը մի քանի անգամ տարբեր դիրքեր է բարձրանում ու ամեն դիրք բարձրանալուց միշտ հետը այդպիսի «մի երկու բան» է տանում: Ցավոք անուն ազգանունը չեմ հիշում դրա համար չեմ կարող նշել:
Այսպիսի բան է կյանքը՝ մեկը պատերազմի ժամանակ զորամասի ճաշարանից կարագ է գողանում , մյուսը ՝ համեմատաբար ավելի խաղաղ ժամանակ սեփական երեխայի բերանից կտրում և տանում է դիրքեր:
13:13
12:48
12:27
12:06
11:47
11:06
10:45
10:26
10:03
18:46
18:33
18:14
18:09
17:56
17:42
17:22
17:06
17:05
16:45
16:26
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
| 29 | 30 | ||||||
09:42
09:32
09:14
09:01
09:35
09:17
09:01
09:56
09:44
09:36
09:25
09:14
09:02
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:49
09:36
09:31
09:15
09:02
09:45
09:36
09:27
09:15
09:01
09:44
09:23
09:02
09:28
09:13
09:34
09:18
09:03
09:55
09:48
09:36
09:28
09:02
09:55
09:49
09:35
09:18
09:02
09:19
09:02
09:49
09:34
