Ռուսական «Լենտա.ռու» կայքը ծավալուն անդրադարձ է կատարել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացին, մասնավորապես՝ ՀՀ-ում տեղի ունեցած իշխանափոխությունից հետո այս հարցում նկատվող ակտիվությանը:
Հոդվածագիր Էլեն Բաբայանը նշում է, որ Երևանն ու Բաքուն ԼՂ ճակատագրի հարցով գաղտնի բանակցություններ են սկսել: Ներկայացնելով բազմամյա հակամարտության պատմությունը՝ հեղինակը նկատում է, որ վերջին շրջանում շփման գծում համեմատաբար հանգիստ իրավիճակ է, իսկ կողմերի ագրեսիվ հռետորաբանությունն ավելի մեղմ է դարձել:
«Չի բացառվում, որ կողմերից մեկը համոզիչ փաստարկներ ունի, կամ էլ ինչ-որ մեկը որոշել է զիջումների գնալ: Իսկ միգուցե կողմերը վերջապես հասունացել են մեկընդմիշտ հակամարտությանը լուծում տալու համար, քանի դեռ Կովկասում հերթական պատերազմը չի սկսվել»,-նշում է Բաբայանը՝ հաջորդիվ փորձելով հասկանալ, թե նման բարդ ու պայթյունավտանգ հարցում բանակցող կողմերը որ հարցում կարող են ընդհանուր հայտարարի գալ:
Հեղինակը գրում է, որ ՀՀ-ում իշխանափոխությունից ու երկրի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի՝ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հետ հանդիպումից հետո, Բաքվի հայտարարությունների տոնն ու բովանդակությունը զգալի փոփոխություններ են կրել:
«Սակայն, թե ինչ է կատարվում բանակցային սեղանի շուրջ, կարելի է միայն ենթադրել: Այնուամենայնիվ, պարզից էլ պարզ է, որ փակ դռների հետևում ինչ-որ նոր բան է քննարկվում. մի բան, որը հետաքրքրել է երկու կողմին էլ ու ամենայն հավանականությամբ կարող է մոտեցնել հակամարտության հանգուցալուծումը: Անուղղակի նախանշանների վրա հիմնվելով՝ արդեն կարելի է որոշ ենթադրություններ անել: Դրանցից ամենակարևորը հետևյալն է. «Մադրիդյան սկզբունքները» հեռացված են օրակարգից, կամ էլ դրանք լրջորեն մշակվել են»,- շարունակում է Բաբայանը՝ բացատրելով «Մադրիդյան սկզբունքների» էությունը:
Հոդվածագիրը նշում է, որ նոր սկզբունքները, որոնցով առաջնորդվում են բանակցողները, մշակված են ոչ թե միջնորդների կողմից, այլ անմիջապես հակամարտության կողմերի:
Որպես գրվածի ապացույց՝ Բաբայանը ներկայացնում է ՀՀ արտգործնախարար Զոհրաբ Մնացականյանի հետևյալ հայտարարությունը. «Փարիզում և Դավոսում կայացած մեր հանդիպումները բավականին առարկայական էին: Այդ հանդիպումների հիման վրա մենք սկսում ենք միջնորդների հետ բանակցություններ»:
«Այլ կերպ ասած՝ Բաքուն և Երևանը նախաձեռնությունն իրենց ձեռքն են վերցրել, ինչը բանակցային գործընթացում խորհրդանշական պահ է: Բայց կա ևս մի հանգամանք, որը նույն բանն է վկայում: Նախորդ տարի Ալիևի հետ Դուշանբեում կայացած հանդիպումից հետո Փաշինյանը հայտարարեց, որ ինքը շփման մեջ է Բաքվի հետ: «Ադրբեջանի իշխանությունների հետ հուսալի օպերատիվ կապ է հաստատվել: Անհրաժեշտության դեպքում տեղեկությունը կես ժամվա ընթացքում կհասնի Ադրբեջանի նախագահին»,-հայտարարել էր ՀՀ վարչապետը՝ ընդգծելով, որ կապը երկկողմ է: Մինչդեռ նախկինում Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև այսպիսի կապ չի եղել, ու կողմերը շփվել են միայն ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների միջոցով: Հավանաբար, երկու երկրներն ի վերջո հանգել են այն տեսակետին, որ միջնորդներին հարկավոր է ասպարեզից հեռացնել ու ամեն ինչ ինքնուրույն անել»,-ենթադրում է հեղինակը:
Վերադառանալով այն կարևոր հարցին, թե դռնփակ քննարկումների արդյունքում ինչ հանգուցալուծում կարող է ստանալ ղարաբաղյան հիմնախնդիրը՝ հոդվածագիրը նկատում է, որ հարցն այնքան զգայուն է թե՛ հայերի, թե՛ ադրբեջանցիների համար, որ լուծման տարբերակները խիստ սահմանափակ են, և նույնիսկ փոխադարձ զիջումների գաղափարը, որը բանակցային գործընթացի հիմնաքարն է, ենթարկվում է կոշտ քննադատության ու ընդունելի չէ երկու երկրում էլ:
Բաքվում չեն հոգնում կրկնել, որ ԼՂ անկախությունն անընդունելի է և որ բանակցությունների նպատակն Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության վերականգնումն է: Մինչդեռ Երևանում ոչ մի դեպքում չեն համաձայնի նրան, որ Ղարաբաղը կամ էլ դրա անվտանգության գոտին (ազատագրված շրջաններից 5-ը) ներառվեն Ադրբեջանի կազմում:
Բաբայանը նկատում է, որ ՀՀ ցանկացած իշխանություն, որն այդ մասին գեթ ակնարկով հանդես կգա, 24 ժամում կհեռացվի:
«Բանակցային գործընթացում դրական տեղաշարժերը կարող են նշանակել, որ ԼՂ անկախությունը, ինչպես նաև այն Ադրբեջանի կազմում ներառելը հանված են քննարկման օրակարգից: Բայց այս դեպքում տեսականորեն մնում է միայն մեկ հնարավոր տարբերակ՝ տարածքի համատեղ կառավարում՝ սահմանափակ կոնֆեդերացիայի կամ ընդհանուր էքսկլավի պես մի բան: Եվ եթե ենթադրենք, որ փոխադարձ հռետորաբանության հանկարծակի «մեղմումը» ուղիղ համեմատական է բանակցային օրակարգի նորարարություններին, ապա նման տարբերակը միանգամայն հավանական է»,- գրում է Բաբայանը՝ միևնույն ժամանակ խորհուրդ տալով չմոռանալ, որ դիվանագիտությունը միշտ էլ երկակի հատակ ունի, իսկ դա, իր հերթին, հղի է անսպասելի հետևանքներով:
Հեղինակի կարծիքով՝ «Խաղաղություն ես ուզում, պատրաստվիր պատերազմի» սկզբունքը շարունակում է արդիական մնալ:
«Եթե դիվանագիտական հարթակում խոսքն իսկապես էքսկլավի ստեղծման մասին է, ապա այստեղ կա երկու կարևոր պահ՝ արդյոք ՀՀ և Ադրբեջանի իշխանությունները կկարողանան լիարժեք փոխհամաձայնության գալ մանրուքներում և արդյոք երկու երկրների քաղաքացիները կկարողանան ընդունել իրենց համար միանգամայն նոր իրականաությունը»,-նշում է Բաբայանը:
Հեղինակն իր վերլուծությունը եզրափակել է այն մտքով, որ լավատեսությունը մեծ սպասումներ է ծնում, սակայն դրանք, իրենց հերթին, կարող են հանգեցնել մեծ հիասթափության:
«Հասկանալի է, որ վաղը հայերը չեն համաձայնի Ադրբեջանի պայմաններին, ինչպես և ադրբեջանցիները նրանց ողջունող քայլի չեն գնա: Հակամարտության լուծումը փոխզիջումների հարթության ու զիջման գնալու պատրաստակամության մեջ է: Կամ այդպես կլինի, կամ էլ վաղ, թե ուշ ղարաբաղյան լռությունը կպայթի նոր կռվով»,-եզրափակում է Բաբայանը:
18:56
18:22
17:51
17:36
17:21
17:04
16:41
16:22
16:07
15:52
15:34
15:09
14:45
14:22
14:09
13:42
13:22
13:04
12:55
12:24
12:24 23.10.25
17:51 23.10.25
18:56 23.10.25
18:22 23.10.25
10:45 23.10.25
11:48 23.10.25
10:23 23.10.25
10:03 23.10.25
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
09:45
09:33
09:17
09:01
09:19
09:01
09:36
09:28
09:55
09:32
09:15
09:02
09:46
09:32
09:16
09:01
09:01
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02
