Մենաշնորհները մեկ օրում չեն առաջացել, այլ դրանք ձևավորվել են նվազագույնը վերջին 2 տասնամյակում։ Tert.am-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցություն պատգամավոր, ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի անդամ Գևորգ Պապոյանը՝ հավելելով, որ դրանք մեկ օրում չեն կարող վերանալ։ Պատգամավորը նաև նկատեց, որ փոքրն էլ մեկ օրում խոշոր չի կարող դառնալ, թեև արդեն իսկ մշակվել է, որ 24 մլն շրջանառություն ունեցող տնտեսվարողները պետք է ազատվեն հարկից։ Պապոյանը նաև կարծում է, որ տաքսու վարորդը տնտեսական հեղափոխության առանցքն է։
- Պարո՛ն Պապոյան, «այլևս մենաշնորհներ չեն լինելու» արտահայտությունը հնչում էր Ձեր քաղաքական թիմի բոլոր անդամներից, սակայն մենք տեսնում ենք, որ շուկայում շարունակում են նախկինում մենաշնորհային դիրք ունեցող ընկերությունները պահպանել իրենց դիրքերը։
- Մենաշնորհները մեկ օրում չեն առաջացել, այլ նվազագույնը դրանք ձևավորվել են վերջին 2 տասնամյակում, բնականաբար, դրան նաև մեկ օրում չեն կարող վերանալ։ Մեկ օրում կարող են վերանալ, սակայն այդ մոտեցումը տնտեսական մոտեցում չի լինի, ավելին՝ այն պետության համար շատ վտանգներով հղի գործընթաց կլինի։ Մենք չենք գնում խոշոր կազմակերպությունների համար արհեստական խոչընդոտներ ստեղծելու ճանապարհով, որպեսզի նրանք փոքրանան, սնանկանան, հակառակը՝ մենք խոշորներին շարունակելու ենք աջակցել։
Խնդիրը հետևյալն է՝ պետությունն իր մասով պետք է բոլոր տնտեսվարողներին, որոնք ցանկանում են այս կամ այն տնտեսական գործունեություն իրականացնել, իր ռեսուրսներով աջակցի, որոշ դեպքերում նաև փոքր ընկերություններին առանձին գործիքակազմով խթանի, բայց մենք երբեք չպետք է գնանք խոշորներին խեղճացնելու ու նեղացնելու ճանապարհով։ Վերջիվերջո մենք նաև պետք է հիշենք, որ մեր 10000 խոշոր հարկատուները, օրինակ, 2018 թ-ին պետական բյուջեի ընդհանուր մուտքի 73 տոկոսն են ապահովել, այսինքն՝ նրանք մեզ համար առանցքային կարևորության կազմակերպություններ են։ Ինչպես նաև հսկայական քանակով աշխատատեղեր են ապահովում։
- Ստացվում է՝ նախկինում մենաշնորհային ընկերության սեփականատերն օլիգարխ էր համարվում, իսկ հիմա լավն է, ու նրանց չպետք է նեղացնել։
- Նախկինում նոր շուկա մտնողների համար եղել են խոշոր խոչընդոտներ, տնտեսվարողն ազատ չէր իր բիզնեսի ոլորտի ընտրության հարցում։ Նույն շաքարի, բենզինի, բանանի շուկայում, որոնք ամենահայտնի մոնոպոլացված շուկաներն էին, ըստ էության, մասնակիցների քանակն զգալիորեն ավելացել է, բայց դա չի նշանակում, որ խոշոր բիզնեսը, որն այդտեղ հսկայական դերակատարություն ունի, վերանալու է։
- Մեծերը շարունակել են մեծ մնալ, իսկ փոքրերը զարգացե՞լ են։
- Փոքրը չի կարող զարգանալ մեկ օրում, մեկ ամսում կամ մեկ տարում։ Խոշորը հասել է սրան 20-30 տարվա տնտեսական գործունեության ընթացքում, հետևաբար, եթե նոր է մտել շուկա, չի կարող 5 տարի հետո դառնալ գիգանտ։ Մենք պետք է ունենանք բազմաթիվ ՓՄՁ-ներ, խոշոր կազմակերպություններ, որոնք առողջ մրցակցության մեջ են։ Հիմա շուկայի ելքի ու մուտքի խոչընդոտներ չկան, ով երբ ուզում է, մտնում է շուկա ու դուրս է գալիս, և դա պայմանավորված է իրենից, այլ ոչ թե պետությունից։
- Հարկային նոր օրենսգրքում մշակվում է այնպիսի գործիքակազմ, որը փոքր բիզնեսին հնարավորություն կտա տարիներ անց դառնալ խոշոր, որովհետև խոշորները մեզ մոտ շարունակում են մեծանալ, օրինակ՝ սուպերմարկետներն աշխատում են 24 ժամ, նրանց կողքին փոքրերն ինչպե՞ս աշխատեն։ Այսինքն՝ շուկայում արդեն կայացածի կողքին կայանալու համար ի՞նչ մեխանիզմ է տրվում ՓՄՁ-ին։
- Իրականում շատ կարևոր հարցադրում է, և ասեմ, որ նոր հարկային օրենսգրքով մի շատ կարևոր հարց է լուծվում։ Երբ մենք ասում ենք՝ միկրոձեռնարկատիրությունն իսպառ ազատվում է հարկից, նկատի ունենք, որ մինչև 24 մլն դրամ շրջանառություն ունեցողներն ազատվում են հարկային պարտավորություններից։ Սա, ըստ էության, կարող է դիտվել նաև որպես որոշակի անհավասարություն, այսինքն՝ ինչ-որ մեկը, եթե ունի 23 մլն դրամի շրջանառություն, նա հարկ չի վճարում, բայց խոշորներն ամբողջությամբ հարկային ծավալները պետք է կատարեն։ Մենք գնում ենք այս ճանապարհով, քանի որ խնդիր ունենք մինչև 24 մլն շրջանառություն ունեցողին օգնելու, որ ոտքի կանգնի, բայց սա չի նշանակում, որ նա պետք է տասնյակ տարիներ մնա 24 մլն շրջանառության մեջ, այլ պետք է դառնան 40 մլն, 240 մլն և այլ։
Ինչպես նաև ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովը ՓՄՁ ներկայացուցիչների հետ հուշագիր է ստորագրել, որ մարդիկ հարց ունենալու դեպքում բերեն մեզ մոտ ու քննարկեն, որ առաջին ձեռքից ստանանք խնդիրներն ու արագ և օպերատիվ լուծումներ տանք։ Կամ երբ տաքսու վարորդներին ազատում ենք հարկային պարտավորությունից, մենք ակնկալում ենք, որ այդ տաքսու վարորդը խնայված գումարը ներդրում կանի իր զարգացման ու ծառայությունների որակի բարձրացման վրա։
- Բայց չէ՞ որ այսօր տաքսին շատերի համար զուտ սոցիալական խնդիր է լուծում, և հիմնականում այդ գործունեությամբ զբաղվում են ֆիզիկական անձիք, ի՞նչ լուրջ զարգացման հնարավորություն կարող է լինել։
- Երբ մենք խոսում ենք տնտեսական հեղափոխությունից, ապա պետք է հասկանանք, որ տնտեսական հեղափոխության դեմքերից մեկը տաքսու վարորդն է, որը պետք է խնայած գումարը ներդնի իր մեքենայի ու ծառայությունների որակի բարձրացման վրա։ Եթե մենք լավագույն տարբերակներով մեր պետությունը ներկայացնենք արտասահմանում, թեկուզ ամենահեղինակավոր ու թանկ հեռուստաընկերությունների միջոցով, միևնույնն է, երբ զբոսաշրջիկը գա, առաջին մարդն, ում հետ նա շփվում է օդանավակայանի աշխատակիցներից հետո, տաքսու վարորդն է։ Տաքսու վարորդով է նաև երկիրը ներկայանում, այսինքն՝ ստացվում է, որ տնտեսական հեղափոխության առանցքային դեմքերից մեկն այս պարագայում տաքսու վարորդն է։ Հետևաբար մենք խնդիրը ճիշտ ենք ախտորոշել. ճիշտ ախտորոշված խնդրի պարագայում ճիշտ ու հասցեական լուծում պետք է տանք։
- 24 մլն շրջանառություն ունեցող տնտեսվարողին չհարկելու դեպքում մտավախություն չունե՞ք, որ նա չի ցանկանա զարգանալ, ավելին՝ խոշորը կարող է մասնատել ընկերությունը, որպեսզի չհարկվի։
- Իրականում այդ վտանգը կա, բայց երբ մենք խոսում ենք քաղաքացու դերի, բիզնես մտածելակերպի մասին, երբ ասում ենք, որ քաղաքացին ունի կարևոր դերակատարում, ըստ էության, մենք սրա մասին ենք խոսում, որ խաբեություն չլինի։ Այո՛, պետությունն իր գործիքներով պետք է ամեն ինչ անի, որ տնտեսվարողը զարգանա, բայց տնտեսվարողն էլ պետք է չխաբի։
- Այսինքն՝ տնտեսվարողի բարոյականության ու խղճի վրա՞ է թողնված, թե՞ ի վերջո մեխանիզմներ կմշակվեն։
- Մեխանիզմ գումարած քաղաքացու վարքագիծ, այսինքն՝ մենք մեխանիզմ ունենք, այսօր էլ ՊԵԿ-ն այդ գործիքները կիրառում է, որ հնարավորինս քիչ լինեն թաքնված հարկերը։ Բայց ակնհայտ է, ամբողջ աշխարհի փորձն էլ ցույց է տալիս, որ եթե այս գործընթացին մասնակից չեն բիզնեսն ու քաղաքացին, ստվերը հնարավոր չէ 100 տոկոսով կրճատել, այն հնարավոր է փոքրացնել, եթե 2 կողմից կա մոտեցումը։ Նախկինում կար մտայնություն, որ հարկային վճարում են կատարում, բայց դրանք անարդյունավետ են ծախսվում, թալանվում են, մսխվում են և այլն, իսկ հիմա մենք ասում ենք, որ չենք թալանում։
Այսինքն՝ այդ խնդիրը դուրս է եկել, եթե նախկինում հարկ չվճարելու հիմքն այն է, որ քաղաքացու վճարած հարկը մսխվում է, ապա հիմա այդ խնդիրը լուծված է։ Այո՛, մեծացվում է քաղաքացու դերակատարությունը, քանի որ քաղաքացին էլ պետք է հասկանա, որ եթե ինքն ուզում է բարձր աշխատավարձ, կենսաթոշակ է ուզում, ցանկանում է, որ մեր դպրոցին ու բանակին հատկացումներ շատ լինեն, ապա ինքը պետք է հարկ վճարի։
13:39
11:09
10:44
10:19
10:02
14:25
14:10
14:00
13:43
13:25
13:09
12:48
12:26
11:33
11:03
10:33
10:02
17:39
17:22
17:02
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
