ՄԱԿ-ի երեխաների պաշտպանության բաժնի ղեկավար Հայկ Խեմչյանը, Tert.am-ի հետ զրույցում խոսելով հատկապես խոցելի խմբերի երեխաների պաշտպանության մասին, կարևորեց, որ ներկայումս շուրջօրյա հաստատությունների փոխարեն ջանքերն ուղղվում են ավելի շատ համայնքային ոչ շուրջօրյա ծառայությունների ընդլայնմանը. խոսքը համայնքային աջակցության ցերեկային կենտրոնների, խնամատարության ինստիտուտի մասին է:
«Ընտանեկան օրենսգրքի փոփոխություններից հետո ավելացվել է այս բնագավառին հատկացվող ֆինանսավորումը: Այս բոլոր դրական զարգացումների ֆոնին, ցավոք, այս այլընտրանքները, այս ծառայությունները բավարար չափով դրական չեն անդրադառնում հաշմանդամություն ունեցող երեխաների վրա»,-ասաց նա և նշեց, որ խոսքը հատկապես մտավոր խնդիրներ ունեցող երեխաների մասին է:
«Շուրջօրյա հաստատություններում երեխաների ընդհանուր թիվը մոտավորապես 2500 է: Թեև այդ թիվը վերջին տարիներին նվազել է, բայց դա չի անդրադարձել հաշմանդամություն ունեցող երեխաների վրա. սա բավականին մեծ խնդիր է: Պետական մանկատներում գտնվող երեխաների մոտ 70 տոկոսը, եթե ոչ մի փոքր ավելին, հաշմանդամություն ունեցող երեխաներն են»,-ասաց Հայկ Խեմչյանը:
ՄԱԿ-ի երեխաների պաշտպանության բաժնի ղեկավարը, թեև ռազմավարական բոլոր փաստաթղթերի մասով դրական գնահատեց պետության քաղաքականությունը, սակայն արդյունքներին հասնելու քայլերը մի փոքր դանդաղ համարեց. «Կցանկանայինք ավելի վճռական ու արագ քայլեր տեսնել այս ուղղությամբ»:
Նա կարևորեց ծառայությունների աշխարհագրական ծածկույթը, քանի որ կան մարզեր, որոնք ընդհանրապես ծառայություններ չունեն:
«Բացի այդ, նույնիսկ այն վայրերում, որտեղ ծառայություններ առկա են, այդ ծառայությունների համակարգման, ուղղորդման խնդիր կա, այսինքն՝ մենք ունենք ջանքերի ներդաշնակության խնդիր և, կարծես, այս ուղղությամբ կառավարությունը էական քայլեր նախատեսում է»,-ասաց նա:
Խեմչյանը համաձայնեց, որ նաև մենթալիտետի խնդիր կա՝ ծնողների մեծամասնությունը ծեծը և ֆիզիկական բռնությունը ընդունելի դաստիարակչական միջոց են համարում: Նա նաև նկատեց, որ այդ մասին հիմա ավելի շատ է բարձրաձայնվում և հույս հայտնեց, որ այդ ուղղությամբ առաջընթաց կլինի:
Հայկ Խեմչյանը նշեց, որ երեխաների խնամք ապահովող շուրջօրյա խոշոր հաստատությունները լավագույն տեղը չեն նրանց համար. որպես կանոն՝ փակ հաստատություններում բռնության երևույթները ավելի լայն տարածում են ունենում: «Միանշանակ ընտանիքների համեմատ այդ հաստատություններում հավանականությունը երեխաների նկատմամբ չարաշահումների և բռնության շատ ավելի մեծ է»-ասաց նա և նշեց, որ ընտանիքներում երեխաների հանդեպ բռնության թվի աճը ավելի շատ պայմանավորում է նրանով, որ նման դեպքերի մասին բարձրաձայնելու մշակույթն է ավելի զարգացել:
Նա նաև դրական համարեց, որ Հայաստանում ազատազրկման վայրերում երեխաների թիվը շատ ավելի ցածր է, երբեմն նույնիսկ չկա, ինչը խոսում է դատաիրավական համակարգի դրական վերաբերմունքի մասին: «Բայց դա չի նշանակում, որ այս ուղղությամբ խնդի չունենք և կարելի է դատաիրավական համակարգին երեխաների առնչությունը հասցնել նվազագույնի. այս ուղղությամբ որոշակի ջանքեր իրականացնում են»,-հավելեց նա:
16:13
14:54
14:36
14:22
14:09
12:59
12:23
11:16
10:41
10:13
09:45
09:22
09:02
17:53
17:36
17:13
10:03
17:47
17:34
17:13
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
