Հայաստանի միանգամից երկու բարձրաստիճան պաշտոնյա մեկնում են Միացյալ Նահանգներ: Մոտ տասնօրյա այցով ԱՄՆ է մեկնում Ազգային Ժողովի նախագահ Արարատ Միրզոյանի գլխավորած պատվիրակությունը: Միացյալ Նահանգներ է մեկնում նաեւ փոխվարչապետ Տիգրան Ավինյանը, որը մասնակցելու է միջազգային համաժողովի:
Ի՞նչ են տանում Հայաստանի պաշտոնյաները Նահանգներ եւ ի՞նչ են բերելու այնտեղից:
Միացյալ Նահանգներ երկու այցին նախորդեց ԱՄՆ Կոնգրեսի Ներկայացուցիչների պալատի երկու որոշում, որոնք առնչվում էին Արցախին: ԱՄՆ Հայ դատի հանձնախմբի ներկայացուցիչ Էլիզաբեթ Չուլջյանն անխաադեպ էր որակել արցախամետ այդ որոշումները, ասելով, որ 1998 թվականից հետո ԱՄՆ Կոնգրեսը չի կայացրել այդպիսիք:
Մի որոշումն առնչվում էր հայ-ադրբեջանական սահմանին հրադադարի պահպանման եւ հետաքննության մեխանիզմների տեղակայման գործին, դրան աջակցելուն, դրա համար քայլերի անհրաժեշտությանը: Մյուսը վերաբերում էր Ստեփանակերտի օդանավակայանին եւ կոնգրեսական Շերմանի նախագծով ԱՄՆ կառավարությանն արգելվում է Ադրբեջանին տրամադրել այնպիսի սպառազինություն, որը թույլ կտա սպառնալիք ստեղծել քաղաքացիական օդանավերի համար:
ԱՄՆ Կոնգրեսի երկու որոշումներն էլ հույժ կարեւոր են հայկական պետականության անվտանգության համատեքստի տեսանկյունից, թեեւ հասկանալի է, որ դրանք ամենեւին այն փուլում չեն, որ ենթակա են անվերապահ կատարման: Դեռեւս պարզ չէ, թե ինչ ընթացք կստանան Սենատում: Միաժամանակ հայտնի է, որ Կոնգրեսի մոտեցումները դեռեւս Սպիտակ տան դիրքորոշում կամ քաղաքականություն չեն, իսկ արտաքին քաղաքականությունը իրականացնում է Սպիտակ տունը:
Բայց, Միացյալ Նահանգները չունի երկու քաղաքականություն: Նահանգներն ունեն մեկ քաղաքականության երկու եւ ավելի գործիքներ, որոնք քաղաքականությունը դարձնում են առավել մրցունակ ու ճկուն, նպաստելով համաշխարհային գերակա դիրքի ձեւավորմանը: Ըստ այդմ, այդ գերակա դիրքից Հայաստանը ստացել է անվտանգային երկու կարեւոր ազդակ:
Ի՞նչ է պատասխանելու Երեւանը, ու թերեւս դրանից է կախված նաեւ, թե ազդակները ինչ շարունակություն են ունենալու թե կոնկրետ նախաձեռնությունների, թե ընդհանրական մթնոլորտի իմաստով:
Գլխավոր ազդակը, որ Նահանգները ակնկալում է Երեւանից, թերեւս ինքնիշխանության կամքի հետեւողական դրսեւորումն ու աճն է: Ընդ որում, ինքնիշխան կամք, որն ինքնաբերաբար չպետք է դիտարկվի իբրեւ հակառուսականության դրսեւորում: Ավելին, այդ իմաստով «հակառուսականությունը» ներդրվում է հենց բուն «դիսկուրսը» առարկայականությունից այլ դաշտ տեղափոխելու եւ ուղղակի փոշիացնելու համար:
Որովհետեւ Հայաստանի ինքնիշխանությունը կամ ինքնիշխան Հաաստանը հակառուսական Հայաստանը չէ: Դա Հայաստանն է, որը առավելագույնս արդյունավետ իրականացնում է իր ռեգիոնալ ռազմա-քաղաքական եւ քաղաքակրթական դերակատարումը՝ արցախյան շարժման եւ հաղթանակի գծած սահմաններում: Այդ դերակատարումը ոչ թե հակառուսական Հայաստանն է, այլ Ռուսաստանի ռեգիոնալ հակահայկական քաղաքականության մերժումն ու չեզոքացումը եւ դրա ռեգիոնալ տեղավորումը միջազգային անվտանգության համակարգի տրամաբանության մեջ:
Լուսանկարը՝ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանատան ֆեյսբուքյան էջից
13:42
13:22
13:04
12:55
12:24
12:22
12:03
11:48
11:34
11:18
11:02
10:45
10:23
10:03
09:45
09:33
09:17
09:01
19:33
19:03
12:24 23.10.25
12:03 23.10.25
11:48 23.10.25
10:45 23.10.25
10:03 23.10.25
12:22 23.10.25
10:23 23.10.25
13:42 23.10.25
երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
09:45
09:33
09:17
09:01
09:19
09:01
09:36
09:28
09:55
09:32
09:15
09:02
09:46
09:32
09:16
09:01
09:01
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02