Հայաստանի միանգամից երկու բարձրաստիճան պաշտոնյա մեկնում են Միացյալ Նահանգներ: Մոտ տասնօրյա այցով ԱՄՆ է մեկնում Ազգային Ժողովի նախագահ Արարատ Միրզոյանի գլխավորած պատվիրակությունը: Միացյալ Նահանգներ է մեկնում նաեւ փոխվարչապետ Տիգրան Ավինյանը, որը մասնակցելու է միջազգային համաժողովի:
Ի՞նչ են տանում Հայաստանի պաշտոնյաները Նահանգներ եւ ի՞նչ են բերելու այնտեղից:
Միացյալ Նահանգներ երկու այցին նախորդեց ԱՄՆ Կոնգրեսի Ներկայացուցիչների պալատի երկու որոշում, որոնք առնչվում էին Արցախին: ԱՄՆ Հայ դատի հանձնախմբի ներկայացուցիչ Էլիզաբեթ Չուլջյանն անխաադեպ էր որակել արցախամետ այդ որոշումները, ասելով, որ 1998 թվականից հետո ԱՄՆ Կոնգրեսը չի կայացրել այդպիսիք:
Մի որոշումն առնչվում էր հայ-ադրբեջանական սահմանին հրադադարի պահպանման եւ հետաքննության մեխանիզմների տեղակայման գործին, դրան աջակցելուն, դրա համար քայլերի անհրաժեշտությանը: Մյուսը վերաբերում էր Ստեփանակերտի օդանավակայանին եւ կոնգրեսական Շերմանի նախագծով ԱՄՆ կառավարությանն արգելվում է Ադրբեջանին տրամադրել այնպիսի սպառազինություն, որը թույլ կտա սպառնալիք ստեղծել քաղաքացիական օդանավերի համար:
ԱՄՆ Կոնգրեսի երկու որոշումներն էլ հույժ կարեւոր են հայկական պետականության անվտանգության համատեքստի տեսանկյունից, թեեւ հասկանալի է, որ դրանք ամենեւին այն փուլում չեն, որ ենթակա են անվերապահ կատարման: Դեռեւս պարզ չէ, թե ինչ ընթացք կստանան Սենատում: Միաժամանակ հայտնի է, որ Կոնգրեսի մոտեցումները դեռեւս Սպիտակ տան դիրքորոշում կամ քաղաքականություն չեն, իսկ արտաքին քաղաքականությունը իրականացնում է Սպիտակ տունը:
Բայց, Միացյալ Նահանգները չունի երկու քաղաքականություն: Նահանգներն ունեն մեկ քաղաքականության երկու եւ ավելի գործիքներ, որոնք քաղաքականությունը դարձնում են առավել մրցունակ ու ճկուն, նպաստելով համաշխարհային գերակա դիրքի ձեւավորմանը: Ըստ այդմ, այդ գերակա դիրքից Հայաստանը ստացել է անվտանգային երկու կարեւոր ազդակ:
Ի՞նչ է պատասխանելու Երեւանը, ու թերեւս դրանից է կախված նաեւ, թե ազդակները ինչ շարունակություն են ունենալու թե կոնկրետ նախաձեռնությունների, թե ընդհանրական մթնոլորտի իմաստով:
Գլխավոր ազդակը, որ Նահանգները ակնկալում է Երեւանից, թերեւս ինքնիշխանության կամքի հետեւողական դրսեւորումն ու աճն է: Ընդ որում, ինքնիշխան կամք, որն ինքնաբերաբար չպետք է դիտարկվի իբրեւ հակառուսականության դրսեւորում: Ավելին, այդ իմաստով «հակառուսականությունը» ներդրվում է հենց բուն «դիսկուրսը» առարկայականությունից այլ դաշտ տեղափոխելու եւ ուղղակի փոշիացնելու համար:
Որովհետեւ Հայաստանի ինքնիշխանությունը կամ ինքնիշխան Հաաստանը հակառուսական Հայաստանը չէ: Դա Հայաստանն է, որը առավելագույնս արդյունավետ իրականացնում է իր ռեգիոնալ ռազմա-քաղաքական եւ քաղաքակրթական դերակատարումը՝ արցախյան շարժման եւ հաղթանակի գծած սահմաններում: Այդ դերակատարումը ոչ թե հակառուսական Հայաստանն է, այլ Ռուսաստանի ռեգիոնալ հակահայկական քաղաքականության մերժումն ու չեզոքացումը եւ դրա ռեգիոնալ տեղավորումը միջազգային անվտանգության համակարգի տրամաբանության մեջ:
Լուսանկարը՝ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանատան ֆեյսբուքյան էջից
16:02
15:33
15:15
18:18
18:04
17:55
17:35
17:19
17:02
16:48
16:24
16:15
16:13
16:09
15:52
15:36
14:55
14:36
14:18
14:13
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | |||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
09:44
09:23
09:02
09:28
09:13
09:34
09:18
09:03
09:55
09:48
09:36
09:28
09:02
09:55
09:49
09:35
09:18
09:02
09:19
09:02
09:49
09:34
09:18
09:03
09:55
09:42
09:35
09:17
09:02
09:45
09:35
09:27
09:09
09:53
09:45
09:36
09:28
09:15
09:02
10:02
09:52
09:44
09:35
09:17
09:02
09:55
09:44
09:33
09:23
09:03
