Հուշեր մանկությունից, դարչինով տորթ և հեքիաթ երեխայի համար. Հերմինե Ստեփանյանը՝ Ամանորի, 2019-ի ձեռքբերումների և 2020-ի սպասելիքների մասին

02.01.20 | 13:29

Ինչպես ամեն տարի, այս տարի ևս Magnis.News-ն ամանորյա բլից հարցեր է պատրաստել տարբեր ոլորտներից հայտնի և սիրված մարդկանց համար՝ պարզելու, թե ի՞նչ են սպասում 2020-ից, ինչպիսի՞ տարի էր նրանց համար նախորդը: Մեր հարցերին պատասխանել է սիրված հաղորդավարուհի, դերասանուհի Հերմինե Ստեփանյանը:

- Ամփոփենք նախորդ 2019 թվականը, ի՞նչ տվեց և ի՞նչ «վերցրեց» այն Ձեզնից

- 2019-ը այն եզակի տարիներից էր, որ ինձնից շատ մեծ, գլոբալ բաներ չտարավ, և կարող եմ ասել, որ ավելի շատ տվեց: Ես իսկապես ամեն տարվա ավարտին մեծ հույս ունեմ, որ հաջորդ տարին ավելի քիչ բան կտանի, կլինի ավելի լավը, ավելի բազմաբովանդակ ու ավելի քիչ կորուստներով, և 2019-ը հենց այդպիսի տարիների թվին է դասվում: Նախորդ տարվա գործնական և ստեղծագործական ամենահիշարժան ձեռքբերումներիցս մեկը եղել է ռեժիսոր Հայկ Օրդյանի «Զուլալի» գեղարվեստական ֆիլմի նկարահանումների մեկնարկը: Ֆիլմը նկարահանվում է Նարինե Աբգարյանի համանուն «Զուլալի» ստեղծագործության հիման վրա, որտեղ ես մարմնավորում եմ հենց գլխավոր հերոսուհուն: Իմ դեբյուտային ֆիլմը չէ, բայց իր մասշտաբներով, դերի մասշտաբով առաջինն է, և ես մեծ հույսեր եմ կապում այս ֆիլմի հետ: Նկարահումները սկսվել են 2019-ի նոյեմբեր ամսին և կշարունակվեն այս տարի: Նախորդ տարի ես նաև սկսեցի իմ ինտերնետային հեղինակային նախագիծը, որը կոչվում է «Կյանքը հիասքանչ է Հերմինե Ստեփանյանի հետ»: 2019-ին ես նաև տեսա և զգացի, թե ինչպես է երեխաս մեծանում, քիչ-քիչ մտնում ավելի մեծ կյանք, նրա 5 և 6 տարեկանի մեջ ես արդեն շատ փոփոխություն եմ նկատում, ինչը և՛ ուրախացնում է, և՛ տխրեցնում, քանի որ շատ ժամանակ ուզում ես նա փոքրիկ լինի, և միևնույն ժամանակ զգում ես, որ նա օրեցօր մեծանում է, և դա մեծ երջանկություն է:

-Եթե ժամանակի մեքենա ունենայիք՝ ի՞նչ կփոխեիք 2019-ին Ձեր կյանքում

-Այս հարցն ինձ այսպես ասած ստիպեց վերանայել նախորդ տարվա բոլոր լուսանկարներս, և ես հասկացա, որ ոչինչ չէի փոխի, ամեն ինչ շատ գեղեցիկ, չափի մեջ, ճիշտ և հիշարժան է եղել: Յուրահատուկ է, որ ոչինչ չեմ ցանկանում փոխել:

-Ինչո՞վ է ասոցացվում Ձեզ համար Ամանորը

-Մինչ երեխայիս ծնվելը հանգիստ կարող էի պատասխանել, որ այն ամենն ինչը գալիս է մանկությունից, ընդհուպ մինչև մանդարինի հոտը, լույսերը, տոնածառի խաղալիքները, բայց վերջին մի քանի տարին, երբ արդեն կա երեխաս, մեզ համար շատ կարևոր է «Փոքր թատրոն»-ի, որի գեղարվեստական ղեկավարն է Վահան Բադալյանը, Ամանորի ներկայացում-հրաշքը: Երբ մոտենում է Ամանորը անպայման մինչև դեկտեմբերի 31-ը մենք մեկ կամ երկու անգամ լինում ենք «Փոքր թատրոն»-ում, որով հենց ասոցացվում է Ամանորը:

-Ի՞նչ սովորություններ ունեք տոնի հետ կապված, որոնք արդեն ավանդույթ են դարձել

-Ես այն մարդկանցից չեմ, որ կարող եմ միշտ նույն բանը անել, նույնիսկ եթե դա սիրված տոն է: Ես չունեմ սիրված տարբերակ ծննդյան տոնը կամ Ամանորը նշելու: Սովորույթներից կառանձնացնեմ նվերներ տալ և ստանալը, քանի որ դրանք կարևոր են, իսկապես առաջացնում են տոնի զգացում: Պարտադիր ավանդույթ է, որ երեխայիս պետք է նվերներ տանք և ամեն անգամ ստեղծենք այնպիսի հեքիաթ, որ նա իսկապես հավատա, որ գալու է Ձմեռ Պապը, որ կա այնպիսի աշխարհ, որտեղ ստեղծում են նվերները: Մենք ամեն անգամ պարտադիր մի հետաքրքիր տարբերակ մտածում ենք: Միակ ավանդույթը սա է, որ անենք այնպես, որ երեխան հավատա հրաշքին:

-Եթե Ձմեռ պապիկին նամակ գրեք՝ ի՞նչ կցանկանաք 2020-ի համար

-Իհարկե խաղաղություն, բարօրություն և սեր իմ ընտանիքին, իսկ ավելի մեծ շրջանակով՝ ես շատ կուզեմ, որ մեր երկրում մշակութային մթնոլորտը եռա, և ամեն մարդ իմանա, որ ինքը մշակույթի կերտման մի մասնիկն է,որ շատ լինեն լավ ներկայացումներ, լավ ֆիլմեր, լավ միջոցառումներ: Իսկ անձամբ ինձ համար շատ ուզում եմ, որ 2020-ը աշխատանքային և ստեղծագործական առումով բարեբեր լինի: Ես ակնկալում եմ գոնե երկու մեծ լիամետրաժ ֆիլմ, գոնե երկու հեռուստատեսային նախագիծ, և եթե կարողանամ այս ամենն իարականացնել, ապա կասեմ որ տարին ստացվել է: Եվ, որ ամենակարևորն է, որ այս տարի մարդկային կորուստներ չունենամ, որովհետև դա ինձ համար ամենադառը երևույթն է, որտեղ ես իսկապես անօգնական եմ դառնում:

-Որն է Ամանորի Ձեր սիրած ուտեստը, և ով է պատրաստում այն Ձեզ համար

-Մայրիկս մի տորթ է թխում դարչինով, որը, եթե չեմ սխալվում, կոչվում է «Կորեական»: Այդ տորթը և դարչինի բույրը ինձ միշտ մանկություն են վերադարձնում, և ես առանց ժպիտի չեմ կարող չհիշել: Հետաքրքիրն այն է, որ մայրս միշտ է համեղ թխվածքներ պատրաստում, բայց այդ դարչինով տորթը միայն Ամանորին է թխում: Ես անհամբեր սպասում եմ, թե երբ է գալու Ամանորը, որ գնամ, վայելեմ մայրիկիս թխած դարչինով տորթը, իմ բաժինը բերեմ, քանի որ ես շատ եմ սիրում տոնական օրերին առավոտյան արթնանալ ու վայելել իմ մի գավաթ սուրճը հենց այդ դարչինով տորթի հետ:

-Առաջինն ո՞ւմ եք շնորհավորում, և ո՞վ է Ձեզ շնորհավորում

-Առաջինը ընտանիքի անդամներով իրար ենք շնորհավորում, ամուսնուս ծնողները և մենք միշտ աշխատում ենք միասին դիմավորել Ամանորը: Միմյանց շնորհավորելուց հետո առաջին զանգս լինում է հայրիկիս, քանի որ նրա հետ շատ մեծ հոգևոր կապ ունեմ: Հաջորդում են զանգերը տատիկիս, մայրիկիս, քրոջս, եղբորս և հորաքրոջս: Իմ տարվա առաջին պարտադիր կատարվող զանգերն են:

-Հավատու՞մ եք ամանորյա հորոսկոպներին և կանխատեսումներին։ Եղե՞լ են երբևէ համընկնումներ

-Ոչ, չեմ հավատում, և երբևէ համընկնումներ չեն եղել: Միայն գիտեմ, որ այս տարի համարվում է առնետի տարի, և դա իմ տարին է, և ակնկալում եմ, որ իսկապես լավ տարի պետք է լինի:

-Ձեր ամենահիշարժան Ամանորն ինչպիսինն է եղել

-Ես 5 կամ 6 տարեկան էի, այդ ժամանակ մենք ապրում էինք Տավուշի Գանձաքար գյուղում, և Ամանորից մի քանի օր առաջ մայրիկս խնդրեց մեր բարեկամի տղային, որ մեզ համար եղևնի բերի, քանի որ հայրս աշխատանքային այցով մեկնել էր Հայաստանից: Մեր բարեկամի տղան բերեց մի աննկարագրելի գեղեցիկ փոքրիկ եղևնի, որը դրել էինք պահարանի վրա: Եղևնու գեղեցկությունը մինչ օրս հիշում եմ: Ես ոչինչ այդ օրերից չեմ հիշում, բացի այդ եղևնուց, նրա ամեն ասեղը, խաղալիքը ես հիմա էլ շատ լավ հիշում եմ: Կարող եմ ասել, որ այդ Ամանորն ու այդ փոքրիկ եղևնին իմ համար ամենահիշարժանն էին:

-Ձեր ամանորյա մաղթանքը

- Թող 2020 թվականին մարդիկ սկսեն իրար ավելի շատ սիրել, հավատացեք, երբ մարդկանց մեջ սեր է լինում իրար հանդեպ, ապա շատ մեծ խնդիրներ, աղետներ կարող են վերանալ: Ամբողջ գաղտնիքը այդ սիրո պակասի մեջ է: Չեմ ուզենա ասել ատելություն, կասեմ չսեր, երբ չսերի փոխարեն լինի սեր, ապա շատ հարցեր կլուծվեն: Ուղղակի սիրենք իրար:

Արմինե Բրսոյան