Lragir.am-ի զրուցակիցն է ԱԻՄ նախագահ Պարույր Հայրիկյանը
Պարոն Հայրիկյան, արդադատության նախարարը հայտարարեց սահմանադրական բարեփոխումների մեկնարկի մասին։ Ի՞նչ ակնկալիք կա այս գործընթացից։
Պետական համակարգը որոշակի համակարգված կանոններով աշխատող կառույց է։ Երբ արդարադատության նախարարությունն իրեն իրավունք է վերապահում անդրադառնալ նման կարևոր հարցի, որը նույնիսկ խորհրդարանի լիազորություններից է վեր, այստեղ առաջին հերթին տեսնում ենք անպատասխանատու, գյադայական վերաբերմունք։ Նախորդ տարի փետրվարի 12-ին վարչապետի որոշմամբ ստեղծվել էր Սահմանադրական բարեփոխումների հանձնաժողով։ Եվ այնտեղ ժամկետ էր նշված, որ մինչև երեք ամսվա ընթացքում հայեցակարգն արդեն որոշված պետք է լիներ։ Իսկ Սահմանադրությունը պետք է պատրաստ լիներ սեպտեմբերին։ Հետո նույն կառավարության որոշման մեջ փոփոխություն կատարվեց, ժամկետները փոխվեցին, հայեցակարգի մշակման ժամկետ սահմանվեց սեպտեմբեր ամիսը, Սահմանադրության նախագծի ներկայացման՝ տարեվերջ։ Հիմա նորանշանակ արդարադատության նախարարը, եթե արդարության հասկացությանը մի քիչ մոտ լիներ, կսկսեր նրանից, որ իր ղեկավարի որոշմամբ, որի նկարը գրկած շրջում է, որոշում էր կայացվել, որը չի իրականացվել, ձախողվել է։ Պետք է ասեր՝ ես՝ արդարադատության նախարարս, լսելով վարչապետի՝ Ազգային ժողովի կողմից չմերժված առաջարկը կամ կառավարության նիստերում քննարկված այս հարցը, գործին ընթացք տալու համար որոշել եմ աշխատանքային խումբ ստեղծել՝ աշխատանքային պայմանները քննարկելու համար։ Նա առավելագույնը դա կարող էր ասել։ Բայց այս անգրագետը ոչ միայն մինչ այդ կատարված աշխատանքներին չի անդրադառնում, ավելի ճիշտ, անդրադառնում է ստերով ու կեղծիքներով, այլ ինքն իրեն նման իրավունք է վերապահում։ Եվ ես զարմանում եմ այդ քննարկմանը մասնակցած մասնագետների ներկայության համար՝ այնտեղ մեկը չի ասում՝ բա ի՞նչ եղավ նախորդ հանձնաժողովը։
Այսինքն՝ նախորդ հանձնաժողովի աշխատանքը չեղյա՞լ է արվում այսպիսով։
Եթե չեղյալ անեին, լավ կլիներ։ Չեղյալ անելու մասին որոշում դեռ հայտնի չէ։ Նախորդը չի գնահատվել՝ որպես իրեն չարդարացրած կառույց, չեղյալ չի արվել, բայց մի հատ էլ են ստեղծում։ Ընդհանրապես սահմանադրական բարեփոխումները հաճույք չեն, որ նստես հայեցակարգ որոշես։ Եթե դու ունես գործող Սահմանադրություն, պիտի հարգես այդ Սահմանադրությունը։ Որքան էլ ես Լևոնի Սահմանադրությունը չէի ընդունում, 1998 թվականին, երբ գլխավորեցի այդ գործը, բավական լուրջ փոփոխություններ կատարեցի, որը հետագայում իր հետքը թողեց։ Սահմանադրությունը քաղաքացու համար է գրվում, իսկ իշխանավորին Սահմանադրություն պետք չէ։ Սահմանադրություն գրելու իմաստն այն է եղել, որ՝ իշխանավոր, իմացիր, երկրի տերը քաղաքացին է։ Հիմա սրանք դեռ պատկերացում չունեն, թե ինչ է պետք, ինչից են բողոքում, ինչից են դժգոհ, սկսում են սահմանադրական բարեփոխումներ։ Հանձնաժողով են ստեղծում ու հանձնարարում հայցեակարգ մշակել։ Այ ապուշներ, այդ ի՞նչ հայեցակարգ պետք է մշակեք, Սահմանադրության հայեցակարգը 200 տարի առաջ մշակված տրված է՝ քաղաքացիների իրավունքների ընդլայնում, իշխանությունների առաջ սահման դնել քաղաքացիների իրավունքների հարցում։ Ուրեմն սրանք չունեն որևէ քննադատական խոսք գործող ապիկար Սահմանդրության վերաբերյալ, բայց ուզում են փոխել։ Փոխելուց առաջ պիտի ասեք՝ ի՞նչն է վատ։
Այսինքն՝ ոչ մի լուրջ ակնկալիք չկա՞ այս գործընթացից։
Ինչպես Նիկոլ Փաշինյանը ժամկետ նշանակեց ու խախտեց, հիմա այս նորանշանակ Նիկոլը՝ ուրիշ անուն-ազգանունով, խոսում է 1,5 տարվա մասին։ Եվ ինչպես Նիկոլը չընդունեց, որ Սերժ Սարգսյանը պարտակել էր Սահմանադրության նախագիծ, ինչը հանցագործություն է հայ ժողովրդի հանդեպ, սա էլ նույնն է անում։ Քեզ ներկայացված է ոչ միայն հայեցակարգ, այլ նախագիծ։ Եթե Հայաստանում երկու հոգու պետք էր հրավիրել Սահմանադրության հարցով խնդիր քննարկելու, եթե ոչ առաջինը, ապա ցանկացած գրագետ մարդ կասի, թե երկրորդը ով պետք է լիներ։ Ինձ 7 ամիս հետո պատասխան են գրել, որ՝ ձեր՝ փետրվարին ուղարկած Սահմանադրության նախագիծը ուղարկված է Սահմանադրական հանձնաժողովին։ Բայց Սահմանադրական հանձնաժողովից արձագանք չի եղել։ Այսինքն՝ սրանք այդ հարցի մասին խոսում են՝ հարցը փչացնելու համար։ Հրավիրում են 40 հոգու, բայց Հայրիկյանին չեն հրավիրում։ Արդեն դա ցույց է տալիս, որ անազնիվ ու անիրազեկ մարդիկ են։
Ես Սահմամադրության նախագիծը տվել եմ 8 տարի առաջ, դրան միացել են 10-ից ավելի կուսակցություններ, և դու դա անտեսում ես, թե իբր նոր հայեցակարգ պիտի մշակես։ Չի կարող մասնագիտական պատկերացում չունեցող անձը որևէ արդյունավետ քայլ կատարել։ Ես պատրաստ եմ նույնիսկ ապուշին օգնել, բայց ամբարտավանին օգնել չեմ կարող։ Ես իմ պատրաստակամությունը հայտնել եմ, բայց սրանք իրենք կեցվածքով ցույց տվեցին, որ իրենք չեն հասկանում, որ Սահմանադրության գլխավոր դերը քաղաքացու՝ երկրի կառավարմանը մասնակցելու հարցում ունեցած իրավունքների հստակեցումն է և դրանց կանոնակարգումն ամենաբարձր մակարդակով։ Աշխարհում դա անում են, բայց ոչ մի երկրում այդ ամենաբարձր մակարդակին դեռ չեն հասել։ Ես ունեմ այդ նախագիծը և ուզում եմ, որ այն շուտ դառնա մեր ժողովրդի սեփականությունը, որովհետև հետո աշխարհն ընդօրինակելու է, գոնե կկոչվի Սահմանադրության հայկական տարբերակ։
12:32
12:14
11:48
11:18
11:03
10:45
10:26
10:02
09:45
09:17
09:02
16:13
14:54
14:36
14:22
14:09
12:59
12:23
11:16
10:41
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
