Քաղաքագետ Նարեկ Մինասյանի խոսքով՝ հայկական և ադրբեջանական կողմերի հասարակություններին խաղաղությանը նախապատրաստելու թեզը ընդհանրապես նոր չէ: Նա Tert.am-ի հետ զրույցում նշեց, որ տարբեր տարիներին ընդունված՝ թե՛ համանախագահների, թե՛ համանախագահող երկրների ղեկավարների հայտարարություններում նման ձևակերպումներ եղել են:
Նա ուշադրություն հրավիրեց այն հանգամանքի վրա, որ ԵԱՀԿ Միսնկի խմբի համանախագահների տարածած հաղորդագրությունը որոշ լրատվական կայքերում սխալ է թարգմանվել և դրանով դարձել շահարկումների թեմա․«Այնտեղ ասված է, որ նախարարները քննարկել են ԼՂ հիմնախնդրի կարգավորման հետ կապված հարցերի լայն շրջանակ և համաձայնել են ժողովուրդներին խաղաղությանը նախապատրաստելու ուղղված քայլեր ձեռնարկելու անհրաժեշտության շուրջ: Որոշ լրատվականներ ներկայացնում են, նախարարները, որ ձեռք են բերել համաձայնություն, որ քայլեր են ձեռնարկելու խաղաղությանը նախապատրաստվելու համար: Իրականում տեքստում նշված է, որ արտգործնախարարները նշել են, որ կա նման անհրաժեշտություն, և վերջ, բայց նրա մասին, թե արդյոք կլինեն նման քայլեր, արդյոք որոշված է, թե որ կողմն ինչ պետք է անի, արդյոք կա նման պարտավորվածություն, արդյոք համանախագահները պարտավորվել են խթանել այդ գործընթացը, տեղեկատվություն չկա»,- ասաց նա:
Քաղաքագետի խոսքով՝ մշտապես է կարևորվել, որ կողմերը պետք է հասարակություններին նախապատրաստեն խաղաղության և ոչ թե պատերազմի: «Նման ձևակերպումը նոր չէ: Հետևաբար այդ թեմայի շահարկումը անհիմն է: Նախկինում նման թեզ շրջանառվել է և շրջանառվել է նաև Հայաստանի ղեկավարների կողմից և ներկարացվել է դրա համար անհրաժեշտ միջոցների կարևորությունը: Միևնույն ժամանակ հայկական կողմը, հղում անելով այդ հայտարարություններին, ցույց է տալիս, որ ադրբեջանական կողմը չի հետևում այդ կոչերին: Հայկական կողմի համար այդ հայտարարությունները բնավ նոր չեն»,- ասաց նա:
Նարեկ Մինասյանը նաև մատնանշեց՝ Եվրամիությունը բավականին երկար ժամանակ միջոցներ էր ծախսում, որ հակամարտության կողմ հանդիսացող հասարակությունների միջև մշտապես շփումներ լինեն: «Բավականին տարածված էր «հանրային դիվանագիտությունը»: Տարիներ շարունակ բազմաթիվ ծրագրեր են իրականացվել, որոնք ապահովել են կողմերի շփումները: Եթե շփումներ չեն լինում, նույն Ադրբեջանում քարոզչությունը շատ ավելի պարարտ հող է ունենում»,- ասաց նա:
Նրա ցավով արձանագրեց, որ 2010 թվականից նույն Ադրբեջանում բավականին կոշտացավ քաղաքացիական հասարակության հետ կապված օրենսդրական բազան, և բազմաթիվ քաղաքացիներ զրկվեցին նման ծրագրերի մասնակցելուց:
«Նրանք ենթարկվում էին հետապնդումների, և այդ խաղաղաշինական ծրագրերին մասակցող և իրականացնող կազմակերպությունները հրաժարվեցին հայկական կողմի հետ համագործակցությունից»,- ասաց նա՝ նկատելով, որ միևնույն ժամանակ հայկական կողմը երբեք նման սահմանափակում չի ունեցել:
Նարեկ Մինասյանը նաև մատնանշեց՝ կա հստակ տարբերություններ հայկական և ադրբեջանական հասարակությունների միջև: Նա նկատեց՝ Ադրբեջանը փակ, ավտորիտար բնույթի կազմակերպություն է, որտեղ բավականին ակտիվ իրականացվում է պետական քարոզչություն:
«Անգամ վերջին ամիսներին մենք որևէ ազդակ չունենք բարձր պետական պաշտոնյաների կողմից հռետորաբանության և բառապաշարի մեջ․ ադրբեջանական կողմից նկատելի են՝ ռազմական հռետորաբանության տարրեր, և նա որևէ կերպ չի հրաժարվել իր նախկին մոտեցումներից, որևէ կառուցողական բառակազմ չի օգտագործվում նրա կողմից: Նման հռետորաբանությունը, իհարկե, չի նպաստում խաղաղության ապահովման մթնոլորտին: Կարծում եմ՝ նույն հայկական կողմը հանդիպումների ժամանակ բարձրաձայնել է այդ խնդրի մասին: Չենք կարող բացառել, որ հայկական պնդումների հիման վրա է նաև արձնագրվել այդ ձևակերպումը և եկել են համաձայնության, որ կա նման անհրաժեշտություն»,- ասաց նա:
Ժողովուրդներին խաղաղության նախապատրաստելու համար, ըստ Նարեկ Մինասյանի, նախևառաջ պետք է հեռատորաբանության վերանայում: Մեր դեպքում, դա պետք է անի ադրբեջանական կողմը: «Հազարավոր ծրագրեր կարող են իրականացվել, սակայն եթե բարձրաստիճան պաշտոնյաները շարունակում են սպառնալիքի կոչերով հանդես գալ, շարունակում են օգտագործել ռազմական հռետորաբանություն, իհարկե նման ծրագրերը որևէ կերպ չեն կարող արդյունավետ լինել,- ասաց նա՝ հավելելով՝ հետևաբար միջազգային հանրությունը չպետք է լռի, երբ Արդբեջանը, օրինակ` խոսում է Երևանը գրավելուց,-ցավոք, միջազգային հանրությունը չի կարողանում ապահովել համարժեք արձագանք, ինչը չի նպաստում վստահության ստեղծմանն ու խաղաղության ապահովմանը»:
Նարեկ Մինասյանի խոսքով՝ ժողովուրդներին խաղաղության նախապատրաստման գործընթացում պետք է առավել ուշադրություն դարձնել արցախահայության դիրքորոշման վրա:
«Առանց դրա՝ նման գործընթցա չի կարող լինել: Իսկ արցախաբնակ հայությունը հակամարտությունից ուղղակիորեն տուժած և տուժող կողմն է, և բնականաբար տարբեր հարցեր առավել զգայուն են հենց Արցախի համար: Այնպես որ համանախագահների կողմից պետք է բավական լուրջ աշխատանք տարվի նաև արցախյան կողմի հետ: Անհրաժեշտ է հաշվի առել և հաշվի նստել Արցախի ժողովրդի կամքի հետ: Առանց դրա՝ խաղաղության նախապատրասման ցանկացած քայլ չի կարող հաջողություն ունենալ»,- ասաց նա:
18:56
18:22
17:51
17:36
17:21
17:04
16:41
16:22
16:07
15:52
15:34
15:09
14:45
14:22
14:09
13:42
13:22
13:04
12:55
12:24
17:51 23.10.25
12:24 23.10.25
18:56 23.10.25
18:22 23.10.25
11:48 23.10.25
10:45 23.10.25
16:22 23.10.25
10:03 23.10.25
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |||
09:45
09:33
09:17
09:01
09:19
09:01
09:36
09:28
09:55
09:32
09:15
09:02
09:46
09:32
09:16
09:01
09:01
09:45
09:34
09:18
09:02
09:56
09:42
09:33
09:02
09:56
09:42
09:34
09:16
09:02
09:52
09:42
09:35
09:16
09:02
09:45
09:22
09:14
09:02
09:46
09:31
09:26
09:14
09:01
09:55
09:41
09:30
09:26
09:16
09:02
