Հայաստանում իշխանական պոպուլիզմը չի դադարում նորանոր բարձունքներ նվաճել՝ միաժամանակ բացահայտելով կարևորագույն հարցերի վերաբերյալ իշխանությունների ունեցած պատկերացումների խիստ մակերեսային բնույթը:
Փետրվարի 12-ին ԱԺ-ում կառավարության հետ հարցուպատասխանի ժամանակ ԱԺ բարձր ամբիոնից Նիկոլ Փաշինյանը հերթական վիճելի հայտարարությամբ է հանդես եկել՝ վստահեցնելով, որ ապրիլյան հանրաքվեին նախորդող գործընթացները, որի վրա ի դեպ, բյուջեից ծախսվելու է մոտ 7 մլն դոլարի կարգի գումար, ոչ միայն որևիցե բացասական ազդեցություն չեն թողնելու տնտեսության զարգացման վրա, այլև անխուսափելիորեն բերելու են դրա աճին. քարոզարշավի ընթացքում քաղաքացիների վստահությունն ապագայի նկատմամբ կուժեղանա, ինչը նշանակում է, որ տնտեսական ակտիվությունն ավելի կմեծանա: «Ինչպես երևում է, արտերկում ապրող բազմաթիվ քաղաքացիներ պատրաստվում են գալ այդ ընթացքում Հայաստան, որպեսզի քվեարկեն, և մենք կարծես ստեղծում ենք տուրիզմի նոր տեսակ, որը կոչվում է «ընտրական տուրիզմ»»,-մասնավորապես՝ հայտարարել է վարչապետը՝ վստահեցնելով, որ պատրաստվում են հաճելին համատեղել օգտակարի հետ՝ տնտեսությանը նոր խթան հաղորդելու:
Չնայած իշխանությունները և անձամբ Նիկոլ Փաշինյանը առիթը բաց չեն թողնում՝ զանազան վիճակագրական տվյալներով հասարակությանը համոզելու, ապացուցելու, որ հետհեղափոխական Հայաստանի տնտեսությունը միմիայն աճում ու բարգավաճում է, փաստը, սակայն այն է, որ մարդիկ շարունակում են գոտիներն ամուր ձգած սպասել, թե երբ են ի վերջո սեփական մաշկի վրա զգալու «տնտեսական հրաշքի» դրական արդյունքներն ու համոզվելու, որ իրենց ոչ թե խաբում ու մանիպուլացնում են, այլ ճշմարտությունն են ասում:
Նիկոլ Փաշինյանն ակնհայտորեն ծաղրում է, երբ խոսում է հանրաքվեի միջոցով երկրի տնտեսությանը զարկ տալու մասին: Եթե ինչ-որ դրական տնտեսական հետևանք հանրաքվեն ունենալու էլ է, ապա ակնհայտորեն բացառապես նրանց կյանքում, ովքեր պատրաստվում են տնօրինել հարկատուների հաշվին գոյացած 7 մլն դոլարը: Ով-ով, բայց իշխանական շրջանակները լավագույնս են տիրապետում պետական միջոցների՝ օրենքով մսխման «արվեստին», և կասկած չկա, որ այս դեպքում ևս նույն բանն է տեղի ունենալու:
Միևնույն ժամանակ հարց է առաջանում՝ կապված Փաշինյանի այն պնդման հետ, թե քարոզարշավի ընթացքում մարդկանց՝ սեփական ապագայի նկատմամբ հավատն ամրապնդվելու է, ինչն էլ իբր դրականորեն է անդրադանալու տնտեսության վրա: Մի՞թե պետության ոչնչացմանը տանող որևիցե պրոցես՝ անկախ այն բանից՝ անունը «հանրաքվե» կլինի, թե՝ մեկ այլ բան, կարող է ամրապնդել մարդկանց հավատը սեփական երկրի հանդեպ: Այդքան վատ կարծիք ունի՞ Նիկոլ Փաշինյանը հայաստանյան հասարակության մասին, թե՞ հույսը էլի պողոսներն են, երբ «այո» քարոզելով՝ փորձելու են դյուրահավատներին ընտրական տեխնոլոգիաների զոհ դարձնել, մանիպուլացնել ու սեփական կամքը պարտադրել՝ ջուր լցնելու Հայաստանը կործանող ջրաղացին: Իսկ միգուցե հանուն Հայաստանի տնտեսական զարգացման իշխանությունները տարին մի երկու-երեք անգամ հանրաքվե՞ անցկացնեն այս կամ այն հարցով՝ ասենք երկրում ժողովրդավարական ավանդույթների արմատավորման շրջանակներում՝ հատկապես որ նախագահ Արմեն Սարգսյանն իր հայտնի հարցազրույցում կարծես նման մի միտք արտահայտել էր: Իսկ եթե իսկապես Փաշինյանն վստահ է ու հավատում է, որ ընտրական պրոցեսները դրականորեն են ազդում տնտեսության վրա, ապա շատ ավելի լավ կլիներ գոնե հանուն երկրի տնտեսական ապագայի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ կազմակերպվեին՝ թեկուզ «տհաճը» օգտակարի հետ համատեղելու գնով: Թե՞ միայն հանրաքվեներն են, որ դրական ազդեցություն են բերում, իսկ խորհրդարանական ընտրության շառը շատ է…
Մինչդեռ տնտեսութան վիճակը շարունակում է մտահոգիչ լինել: Այդքան գովազդված 7,8%-անոց տնտեսական աճը հնարավոր է դարձել մեծամասամբ հանքարդյունաբերական արտադրանքի արտադրության ու ծառայութունների ոլորտում գրանցված աճի, ընդ որում՝ վերջինի պարագայում աճը հնարավոր է եղել գրանցել հիմնականում շնորհիվ բուքմեյքերական գրասենյակներում խաղադրույքների ծավալների ավելացման: Որոշակի դրական ազդեցություն է ունեցել նաև ավտոմեքենաների ներմուծման աճը, որի հետևանքները, սակայն, նույն ներկրողների համար կարող են իսկապես սարսափելի լինել այն դեպքում, եթե Կառավարությունը մարդկանց ձեռք չմեկնի, դարդին դարման չանի: Փոխարենը զգալիորեն ավելացել է պետական պարտքը. եթե նախանցած տարվա մայիսի դրությամբ այն 6 մլրդ 754 մլն դոլար էր, ապա 2019-ի դեկտեմբերի դրությամբ այն կազմել է 7 մլրդ 324 մլն դոլար: Սրան զուգահեռ անկում է ապրում գյուղատնտեսությունը, որին հասցված վերջին հարվածը պետք է սպանդանոցների հետ կապված հայտնի պատմությունը համարել, որ վաղ թե ուշ հանգեցնելու է մսամթերքի գնաճին ու գյուղոլորտում նորանոր խնդիրների: Կապիտալ ծախսերի մասով թերակատարվել է բյուջեի ծախսային մասը և այլն: Իսկ երբ այս ամենին գումարվում են երկրից կապիտալի արտահոսքն ու ուղղակի ներդրումների շեշտակի կրճատումը, պատկերն է՛լ ավելի ամբողջական է դառնում:
«Ընտրական տուրիզմը» Հայաստանում զարգացնելո՞վ է Նիկոլ Փաշինյանը փորձելու ընթացիկ տարում լուծել բոլոր կուտակված խնդիները կամ ասենք մեջտեղից վերացնել գազի գնի ապագա թանկացումից բխելիք մարտահրավերները: Քանի՞ հանրաքվե պետք է անցկացնել 7 մլն դոլարով, որ հնարավոր դառնա լուծել Հայաստանի տնտեսության վերակենդանացման հարցը: Մի՞թե դժվար է հասկանալ, որ քանի դեռ երկրում չի ձևավորվել կայունություն, ու քանի դեռ իշխանությունները զբաղված են պետական ինստիտուտների քայքայմամբ, գահավիժման փակ շղթան անհնար է լիելու ճեղքել: Հեղափոխության անվերջանալի շրջապտույտում պերմանենտ անկայունության մատնված երկիրն օբյեկտիվորեն չի կարող տնտեսական առաջընթաց արձանագրել, և սա այն դեպքն է, երբ նույնիսկ ՀԴՄ-ներն անկարող են եղանակ փոխել:
ՀԴՄ-ներն անկարո՞ղ են, ոչ մի խնդիր, տնտեսությունը կփրկեն հանրաքվեները… Եվ ուրեմն՝ կեցցե՜ ապրիլի 5-ը…
13:39
11:09
10:44
10:19
10:02
14:25
14:10
14:00
13:43
13:25
13:09
12:48
12:26
11:33
11:03
10:33
10:02
17:39
17:22
17:02
| երկ | երք | չրք | հնգ | ուրբ | շբթ | կրկ | |
| 1 | 2 | ||||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
09:55
09:44
09:33
09:15
09:01
09:56
09:45
09:33
09:16
09:02
09:55
09:26
09:12
09:01
09:55
09:46
09:32
09:15
09:02
09:55
09:45
09:32
09:15
09:01
09:56
09:46
09:33
09:24
09:17
09:01
09:46
09:35
09:22
09:12
09:00
09:56
09:43
09:32
09:15
09:01
10:01
09:46
09:36
09:26
09:13
09:01
09:45
09:33
09:17
09:01
